BEN DE ÖYLE

Vladimir MAYAKOVSKI

Filo bile sonunda limana döner,

tren soluk soluğa koşar gara doğru,

Bense ondan daha hızlı koşmaktayım sana

çünkü

seviyorumbudur

beni çeken, sürükleyip götüren.

Cimri şövalyesi Puşkin'in, iner

bodrumunu karıştırıp seyretmeye.

Ben de, sevgilim

döner dolaşır gelirim sana.

Taparım,

benim için çarpan o yüreğe.

Sevinçlisinizdir evinize dönerken.

Atarsınız tıraş olurken, yıkanırken,

kirini pasını vücudunuzun.

Ben de aynı

sevinçle dönerim sanaevime

dönmüyor muyum

sana doğru

koşarken?

Yeryüzü insanları toprak ananın koynuna dönerler sonunda.

Hepimiz döneriz en son yuvaya.

Ben de öyle,

bir şey var

beni sana çeken

daha ayrılır ayrılmaz,

birbirimizden uzaklaşır uzaklaşmaz.

Çeviri : Bertan ONARAN

LİLİ'CİĞİM

(Mektup yerine)

Vladimir MAYAKOVSKI

Tütün dumanı kemiriyor havayı.

Oda

Kruçyonıh'ın Cehennem' inden bir bölüm gibi.

Anımsıyor musun

İlk kez

ardında bu pencerenin

tutkudan çıldırmışçasına

okşamıştım ellerini.

Şimdi

oturuyorsun aynı yerde,

yüreğin

demirden bir kılıf içinde.

Ve yarın

paralayan sözlerle

kovacaksın belki beni

Ve loş antrede

uzun süre

titreyişlerle sarsılan bir kol

bulamayacak

ceketteki yerini.

Çıkacağım, ezilmiş.

Fırlatacağım vücudumu sokağa.

Yabanıl

çılgın

umutsuzlukla paramparça.

Hayır

gerek yok buna,

sevgilim,

biriciğim,

gel

vedalaşalım şimdiden.

Ağır bir gülle gibi

aşkım

nereye kaçarsan kaç

asılıdır sana

nasıl olsa.

Bırak

son bir haykırışla uluyayım

horlanmışlığın acı yankısını.

Çalışmaktan

anası ağladığında öküzün

gider

salar kendini soğuk sulara.

Aşkından başka

deniz yok bana,

ve gözyaşları da

bir erinç

koparamıyor ondan.

Yorgun fil

sessizliği aradığında

yatar

kızgın kumlara saltanatla.

Aşkından başka

güneş yok bana.

Ve bilmiyorum bile

neredesin şimdi ve kiminle.

Eğer

bir başka şair olsaydı

böylesine üzdüğün,

onarırdı acısını

parayla ve ünle.

Fakat

sevinç vermiyor bana hiçbir çınıltı

senin sevgili adının

çınıltısından başka.

Atmayacağım

bir boşluğa kendimi,

zehir içmeyeceğim.

Ve dayayıp

şakağıma namluyu

çekmeyeceğim tetiği.

Ağzı hiçbir bıçağın

bakışların kadar senin

kesemez beni.

Yarın unutacaksın

seni taçlandırdığımı,

ve yakıp tükettiğimi

çiçeklenmiş bir ruhu

aşkla.

Ve uçarı günlerin fırtınalı karnavalı

dağıtacak

sayfalarını kitaplarımın.

Sözlerimin kurumuş yaprakları mı

durduracak seni

çırpınan soluğuyla.

Bırak hiç değilse

son bir sevgi dalgası sereyim

beni bırakıp giden adımlarının altına.

Çeviren : Ataol BEHRAMOĞLU

SON MEKTUP

(Şairin cesedinin yanında bulunmuştur)

Vladimir MAYAKOVSKI

Hepinize!..

İşte ölüyorum. Kimseyi suçlamayın bundan ötürü. Hele dedikodudan,

unutmayın ki, merhum nefret ederdi.

Anacığım, kardeşlerim, yoldaşlarım! Bağışlayın beni. İş değil

bu, biliyorum (kimseye de öğütlemem),ama benim için başka bir çıkar

yol kalmamıştı.

Lili, beni sev.

Hükümet Yoldaş! Ailem : Lili Brik, anam, kız kardeşlerim ve

Veronika Vitoldovna Polonkaya' dan ibarettir. Yaşamlarını sağlarsan,

ne mutlu bana..

Bitmemiş şiirleri Brik'lere verin, ne lâzımsa onlar yapar.

"Bir varmış bir yokmuş"

derler hani :

Aşkın küçük sandalı

hayat ırmağının akıntısına

kafa tutabilir mi!

Dayanamayıp parçalandı işte sonunda...

Acıları

mutsuzlukları

karşılıklı haksızlıkları

h a t ı r l a m a y a b i l e d e ğ m e z :

Ödeşmiş durumdayız kahpe felekle.

Ve sizler mutlu olun

yeter.

Çeviren : Attilâ TOKATLI